1 week in Cusco
Door: Anouk Vissers
Blijf op de hoogte en volg Anouk
08 Februari 2015 | Peru, Cuzco
Ik ben nog maar 1 week hier en ik heb al zoveel meegemaakt! Mijn eerste week Spaans zit erop. Ik moest zeggen dat het snel gaat. Ik versta het al redelijk, als ze niet te snel praten. Zelf praten is moeilijker. Ik heb de afgelopen week les gehad in de ochtend van 8.30 tot 13.00 uur. Vier en half uur Spaans is erg intensief kan ik je vertellen. Komende week heb ik helaas 's middags les van 14.00 tot 18.30 uur. Op vrijdag, aan het einde van de lesweek gaan we altijd iets leuks doen. Zo zijn wij vrijdag naar een soort dierentuin geweest met de bus. De bus is ook een ervaring op zich hier, haha. De bus is erg goedkoop hier. Je betaalt maar 0,70 centimos en de afstand die je aflegt maakt niks uit. Voor jullie, 1 sol is ongeveer 0,30 eurocent!
De mensen hier zijn erg aardig. Ik moet wel zeggen dat ik erg moest wennen aan het rustige tempo hier. Elke dag moet ik zo'n 30/35 min lopen van mijn gastgezin naar de taalschool. De hele weg loop ik langzaam omhoog. Ik vind het heerlijk om te wandelen hier. De eerste dag naar school begon ik vol energie en in een hoog tempo aan mijn wandeltocht. Al gauw kwam ik erachter dat je dat hier niet kan volhouden, haha. De hoogte en de warmte zorgen er wel voor dat je je tempo aan moet passen. Ik pas trouwens wel goed tussen de mensen hier qua lengte. Verder zijn er op straat veel zwerfhonden en mensen die je van alles proberen aan te smeren. Ik blijf er toch toeristisch uitzien, helemaal nu ik een beetje verbrand ben. Het weer hier is erg lekker! Zo'n 25 graden overdag met een fel zonnetje. In de avond koelt het wel erg af. De afgelopen 2 dagen hebben we wat minder weer gehad en heeft het geregend en geonweerd. Dat is trouwens wel gaaf om te zien hier tussen de bergen.
Afgelopen woensdag heb ik slecht nieuws gekregen vanuit Nederland. Mijn opa is overleden! En dat nog wel op zijn verjaardag! Ik wilde mijn familie een berichtje sturen met de vraag om hem te feliciteren, maar in plaats daarvan kreeg ik het schokkende bericht. Het was erg onverwacht en onwerkelijk voor mij. Ik vind het onzettend lastig om niet bij mijn familie te zijn in Nederland. Het is ook best confronterend als je zo'n lieve man hebt in je gastgezin die je doet denken aan je opa. Gelukkig heb ik wel veel contact met mijn familie en met Robert via Skype. Lang leve die uitvinding! Gelukkig is Spaans leren en leuke dingen ondernemen met de mensen die ik ontmoet heb een goede afleiding voor me. Je ontmoet echt super snel mensen hier, die net zoals ik alleen op reis zijn. Kortom, er is veel gebeurd en ik heb al veel gedaan in deze ene week dat ik hier ben. Het was een week met ups en downs, but it's part of life!
De mensen hier zijn erg aardig. Ik moet wel zeggen dat ik erg moest wennen aan het rustige tempo hier. Elke dag moet ik zo'n 30/35 min lopen van mijn gastgezin naar de taalschool. De hele weg loop ik langzaam omhoog. Ik vind het heerlijk om te wandelen hier. De eerste dag naar school begon ik vol energie en in een hoog tempo aan mijn wandeltocht. Al gauw kwam ik erachter dat je dat hier niet kan volhouden, haha. De hoogte en de warmte zorgen er wel voor dat je je tempo aan moet passen. Ik pas trouwens wel goed tussen de mensen hier qua lengte. Verder zijn er op straat veel zwerfhonden en mensen die je van alles proberen aan te smeren. Ik blijf er toch toeristisch uitzien, helemaal nu ik een beetje verbrand ben. Het weer hier is erg lekker! Zo'n 25 graden overdag met een fel zonnetje. In de avond koelt het wel erg af. De afgelopen 2 dagen hebben we wat minder weer gehad en heeft het geregend en geonweerd. Dat is trouwens wel gaaf om te zien hier tussen de bergen.
Afgelopen woensdag heb ik slecht nieuws gekregen vanuit Nederland. Mijn opa is overleden! En dat nog wel op zijn verjaardag! Ik wilde mijn familie een berichtje sturen met de vraag om hem te feliciteren, maar in plaats daarvan kreeg ik het schokkende bericht. Het was erg onverwacht en onwerkelijk voor mij. Ik vind het onzettend lastig om niet bij mijn familie te zijn in Nederland. Het is ook best confronterend als je zo'n lieve man hebt in je gastgezin die je doet denken aan je opa. Gelukkig heb ik wel veel contact met mijn familie en met Robert via Skype. Lang leve die uitvinding! Gelukkig is Spaans leren en leuke dingen ondernemen met de mensen die ik ontmoet heb een goede afleiding voor me. Je ontmoet echt super snel mensen hier, die net zoals ik alleen op reis zijn. Kortom, er is veel gebeurd en ik heb al veel gedaan in deze ene week dat ik hier ben. Het was een week met ups en downs, but it's part of life!
-
08 Februari 2015 - 21:19
Bert En Plonie:
Hoi, Anouk,
Leuk om weer een verslag van jou te lezen. Wij zijn best een beetje jaloers op het weer daar, lijkt mij erg lekker. Wij verlangen weer naar de zomer, na een periode met sneeuw en oostenwind. Brrr.
Wij begrijpen, dat je het daar best naar je zin hebt en dat is alleen maar goed. Geniet er maar goed van,
het is tenslotte een hele onderneming.
Erg jammer van je opa, dat is zeker niet leuk op zo'n afstand, maar dat zijn dingen, die nu eenmaal gebeuren, en daar kan je van tevoren geen rekening mee houden, maar dat is nou eemaal zo. That's life.
Wij wensen je nog veel plezier en geniet er maar goed van.
Groetjes en een knuffel van Bert en Plonie
-
08 Februari 2015 - 23:59
Jolien Van Oers:
Wat een naar bericht! Gecondoleerd joh! Zal wel heel gek voelen om nu niet in Nederland te zijn. Gelukkig heb je genoeg afleiding. Sterkte en geniet van alles daar! -
09 Februari 2015 - 11:09
Theo Verkroost:
Hoi Anouk,
In de eerste plaats gecondoleerd met het overlijden van je opa.
Ik sprak je moeder zaterdag het was wel heel onverwachts gegaan en dat op zijn verjaardag, maar ik begreep van haar dat hij in zijn stoel rustig in zijn slaap was heen gegaan zonder pijn te leiden of ziekte zijn geweest, voor hem een mooie dood voor de familie wel schrikken.
Voor je moeder, vader en familie komt nu een heel georganiseer maar gelukkig hebben ze veel steun aan Manon en Robert.
Heel jammer voor je dat je nu juist zover weg zit, maar in gedachte kan je er toch een beetje bij zijn en dat weten ze en van avond staat er een extra ster bij jouw aan de hemel.
Ik ga woensdag even naar de crematie, we hebben hem toch ook een hele tijd gekend.
Leuk dat je het daar naar je zin hebt, en inderdaad in dit soort landen gaat het allemaal wat minder gestrest.
Ik kan me dat nog herinneren van de Filepijnen ook daar hadden ze alle tijd.
Hebben zij daar wel stromend water, in de Filepijnen moest je eerst water op pompen een emmer vullen en dan kon je naar de wc of douche nog heel primitief.
Het eten was daar s-morgens s-middag en s-avonds rijst.
En overal honden en kippen.
Maar ook heel lieve mensen.
Anouk houw je taai en blijf positief, we lezen het wel weer.
Groet Theo en natuurlijk Anja
-
09 Februari 2015 - 21:06
Mama En Papa:
Ha lieverd ,inderdaad een heftige week, waar je je goed doorheengeslagen hebt......bikkel die je bent :-)
Prachtigc uitzicht! En mooie vergezichten . Geniet ervan en zo fijn dat we je gisteren zo lang op de Skype hebben gesproken! Dikke knuffel van ons. Te amamos :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
